Znalazłem jednak ciekawy materiał odnośnie firmy ( kołchozu?) "Centura":
W 1924 r. firma angielska The Century European Timber Corporation, potocznie zwana "Centurą", dzierżawiła tartaki i kolejki leśne nastawiając się na wywóz maksymalnej ilości drewna. "Centura" początkowo oferowała wysokie zarobki. Rabunkowa gospodarka "Century" zmusiła stronę polską do zerwania w 1929 r. umowy. Wiązało się to niestety z koniecznością wypłacenia odszkodowania 1,5 mln funtów, ale puszcza została uratowana. Od tej chwili zarząd nad nią przejęła Dyrekcja Lasów Państwowych z siedzibą w Białowieży. W latach 30-tych odbudowano budynki Nadleśnictwa Hajnówka.
W latach 1939 - 1941 Puszczę Białowieską okupują wojska sowieckie, a następnie do 1944 r. Niemcy.Na przełomie września i października 1939 r., kiedy do Hajnówki wkroczyli większymi siłami Rosjanie, Nadleśnictwo Leśniańskie, Nadleśnictwo Hajnowskie i Leśnictwo Hajnowskie zostały zajęte przez wojska sowieckie. W nadleśnictwie Hajnowskim stacjonował 75 Zenitny Artyleryjski Dywizjon. Zajmował on główny budynek siedziby nadleśnictwa wraz z przyległym terenem, budynki gospodarcze wraz z terenem podwórza, ogród owocowo-dekoracyjny i ogród warzywny. Pole uprawne i łąka były wygrodzone i przekazane do dyspozycji władz miejskich. Wkrótce rozpoczęto tam budowę osiedla domków jedno i dwurodzinnych, przeznaczonych dla załogi Fabryki Chemicznej. Pod rządami sowietów rozpoczęły się masowe wysyłki na Sybir leśników, osadników wojskowych i cywilnych, inteligencji, kupców i wreszcie osób przypadkowych. Większość zesłańców nigdy nie wróciła (Kossak S., 2001). Sowieci okupowali Puszczę do czerwca 1941 roku. W 1941 r. kiedy wybuchła wojna niemiecko-sowiecka, do Hajnówki po raz drugi wkroczyli Niemcy. Ze względu na własne bezpieczeństwo Niemcy nie chcieli aby jakiekolwiek obiekty, zwłaszcza powojskowe, pozostawały puste, niezagospodarowane. Tak więc budynek Nadleśnictwa Leśniańskiego, postał przeznaczony na potrzeby nowopowstałej w Hajnówce Parafii Prawosławnej. W obiektach Leśnictwa Hajnowskiego miał siedzibę niemiecki zarządca puszczy Koch oraz urządzono tam warsztat naprawy samochodów wojskowych. Natomiast obiekty budowlane Nadleśnictwa Hajnowskiego, sprzedano pod rozbiórkę chłopom okolicznych wsi.
Jedno jest pewne- Ryszard Skraiński nie zginął w Katyniu, gdyż ostatnie listy od niego datowane były na kwiecień 1941 roku, czyli dokładnie rok czasu po Katyniu!
Dalej mam wypis z tzw. białoruskiej listy katyńskiej z ta jednak różnicą, że jako rok zaginięcia podano rok 1940, czyli błędnie:
873. Skraiński Ryszard Erazm, ur. 1916, zam. Białowieża, aresztowany Białowieża, ostatnia wiadomość z 1940, zaginiony 1940
W 1924 r. firma angielska The Century European Timber Corporation, potocznie zwana "Centurą", dzierżawiła tartaki i kolejki leśne nastawiając się na wywóz maksymalnej ilości drewna. "Centura" początkowo oferowała wysokie zarobki. Rabunkowa gospodarka "Century" zmusiła stronę polską do zerwania w 1929 r. umowy. Wiązało się to niestety z koniecznością wypłacenia odszkodowania 1,5 mln funtów, ale puszcza została uratowana. Od tej chwili zarząd nad nią przejęła Dyrekcja Lasów Państwowych z siedzibą w Białowieży. W latach 30-tych odbudowano budynki Nadleśnictwa Hajnówka.
W latach 1939 - 1941 Puszczę Białowieską okupują wojska sowieckie, a następnie do 1944 r. Niemcy.Na przełomie września i października 1939 r., kiedy do Hajnówki wkroczyli większymi siłami Rosjanie, Nadleśnictwo Leśniańskie, Nadleśnictwo Hajnowskie i Leśnictwo Hajnowskie zostały zajęte przez wojska sowieckie. W nadleśnictwie Hajnowskim stacjonował 75 Zenitny Artyleryjski Dywizjon. Zajmował on główny budynek siedziby nadleśnictwa wraz z przyległym terenem, budynki gospodarcze wraz z terenem podwórza, ogród owocowo-dekoracyjny i ogród warzywny. Pole uprawne i łąka były wygrodzone i przekazane do dyspozycji władz miejskich. Wkrótce rozpoczęto tam budowę osiedla domków jedno i dwurodzinnych, przeznaczonych dla załogi Fabryki Chemicznej. Pod rządami sowietów rozpoczęły się masowe wysyłki na Sybir leśników, osadników wojskowych i cywilnych, inteligencji, kupców i wreszcie osób przypadkowych. Większość zesłańców nigdy nie wróciła (Kossak S., 2001). Sowieci okupowali Puszczę do czerwca 1941 roku. W 1941 r. kiedy wybuchła wojna niemiecko-sowiecka, do Hajnówki po raz drugi wkroczyli Niemcy. Ze względu na własne bezpieczeństwo Niemcy nie chcieli aby jakiekolwiek obiekty, zwłaszcza powojskowe, pozostawały puste, niezagospodarowane. Tak więc budynek Nadleśnictwa Leśniańskiego, postał przeznaczony na potrzeby nowopowstałej w Hajnówce Parafii Prawosławnej. W obiektach Leśnictwa Hajnowskiego miał siedzibę niemiecki zarządca puszczy Koch oraz urządzono tam warsztat naprawy samochodów wojskowych. Natomiast obiekty budowlane Nadleśnictwa Hajnowskiego, sprzedano pod rozbiórkę chłopom okolicznych wsi.
Jedno jest pewne- Ryszard Skraiński nie zginął w Katyniu, gdyż ostatnie listy od niego datowane były na kwiecień 1941 roku, czyli dokładnie rok czasu po Katyniu!
Dalej mam wypis z tzw. białoruskiej listy katyńskiej z ta jednak różnicą, że jako rok zaginięcia podano rok 1940, czyli błędnie:
873. Skraiński Ryszard Erazm, ur. 1916, zam. Białowieża, aresztowany Białowieża, ostatnia wiadomość z 1940, zaginiony 1940